Natuurlijke duurzaamheid van hout
De Europese norm EN 350.2 preciseert de indeling in duurzaamheidsklassen en de weerstand tegen insecten van de meeste houtsoorten die in Europa worden gebruikt.
Natuurlijke weerstand tegen schimmels
Houtsoorten worden conventioneel ingedeeld in vijf duurzaamheidsklassen. Die drukken alleen de weerstand tegen schimmels of houtrot uit, niet die tegen insecten. De indeling steunt op een eenvoudige test: er wordt een paaltje van 50×50 mm voor een deel in de grond gestoken. Hoe langer de levensduur van het kernhout in deze agressieve omgeving, hoe duurzamer het hout. België hanteert de volgende duurzaamheidsklassen voor kernhout:
- duurzaamheidsklasse I: zeer duurzaam (meer dan 25 jaar*);
- duurzaamheidsklasse II: duurzaam (15 tot 25 jaar*);
- duurzaamheidsklasse III: matig duurzaam (10 tot 15 jaar*);
- duurzaamheidsklasse IV: weinig duurzaam (5 tot 10 jaar*);
- duurzaamheidsklasse V: niet duurzaam (minder 5 jaar*);
* gemiddelde levensduur van een paaltje van 50×50 mm in grondcontact
Het spinthout is nooit duurzaam en behoort tot duurzaamheidsklasse V.
Natuurlijke weerstand tegen insecten
De natuurlijke weerstand tegen aantasting door insecten wordt niet geklasseerd. Hier geldt alles of niets: ofwel is het hout vatbaar voor aantasting, ofwel niet. De belangrijkste insecten die het hout in gebouwen kunnen bedreigen, zijn:
- huisboktor, die alleen naaldhout aantast;
- spinthoutkever of Lyctus, die enkele loofhoutsoorten aantast;
- klopkever of Anobium, ook bekend als ‘memel’.
Een verduurzamingsbehandeling voorkomt aantasting door insecten.
Zo moet naaldhout voor dakgebinten worden beschermd volgens procedé A2.1.
Een verduurzaming volgens procedé A1 voorkomt aantasting door Lyctus.
Meer over verduurzaming in de praktijk